Daniel Książek Granice Widzenia
promotor:
dr Piotr Czech
Uniwersytet Zielonogórski
Wydział Artystyczny, Instytut Sztuk Wizualnych, Pracownia Projektowania Graficznego
Wydział Artystyczny, Instytut Sztuk Wizualnych, Pracownia Projektowania Graficznego
biografia
Urodzony 15 września 1996 roku, zamieszkały w Kożuchowie.
Ukończył Zespół szkół ponadgimnazjalnych im. Leszka Kołakowskiego w Kożuchowie na profilu Informatycznym.
Ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie Zielonogórskim wydziału Artystycznego na kierunku Sztuki wizualne. Dyplom magisterski został przeprowadzony w pracowni projektowania graficznego pod nadzorem dr Piotra Czecha. W swoich pracach stara się wykorzystywać zdobyte doświadczenie informatyczne w posługiwaniu się programami graficznymi, fotografią czy animacją. Autor w swoich pracach często zwraca uwagę na otaczające go rzeczywistość, którą poddaje autorefleksji za pomocą języka graficznego. Posiłkując się swoją wyobraźnią oraz dostępnymi metodami kreowania graficznego, stara się pokazać świat na swój własny sposób.
Wystawy zbiorowe
„Dialog” – wspólnie z innymi studentami Zielonogórskiego i Cieszyńskiego Uniwersytetu, Galeria 36,6, Cieszyn 2019
„5×5” – wspólnie ze studentami koła naukowego Wspólna Przestrzeń, Galeria EFKA, Zielona Góra 2020
„Shoty 4 – Faktoria” – wystawa wyróżnionych dyplomów Instytutu Sztuk Wizualnych, BWA Zielona Góra, 2020
autokomentarz
Wielokrotnie moją uwagę przyciągały maleńkie i półprzezroczyste elementy, które zawsze podążały za moim wzrokiem w powolnym geście opadania Same elementy wydają się swobodnie pływać w oku, przez co ich kształty są maksymalnie zbliżone i niesamowicie rozmyte, co utrudnia jakąkolwiek identyfikację. Elementy te nazywane są „floaters”, chociaż ja przeważnie nazywałem je po prostu „smugami” i to właśnie one zaintrygowała mnie, by zbadać ten „świat pełen pływających obiektów. Widzenie peryferyjne i własna wyobraźnia pozwoliły mi za pomocą czarnego długopisu i białej kartki nakreślić ich fantazyjne kształty. Tworzone przeze mnie ilustracje są zlepkiem najróżniejszych technik kreowania materii, by przybliżyć ten świat obecny między granicami widzenia. Pierwszą z nich są nieruchome obrazy określające przestrzenie i kolory „zatrzymane w czasie”, umożliwiając dokładne przyjrzenie się im. Kolejną metodą tworzenia było rozlokowanie elementów zawieszonych trójwymiarowej przestrzeni, by oglądający mógł wchodzić z nimi w interakcję i poruszać nimi swobodnie, symulując w ten sposób ruchy gałek ocznych. Metodą trzecią było ożywienie smug za pomocą animacji, by jeszcze bardziej oddać chaos i natłok przepływających elementów. Dzięki portalowi Facebook udało mi się stworzy coś na kształt wirtualnej galerii pod nazwą „Granice Widzenia”, która jest przez cały czas dostępna dla każdego kto ma ochotę przejrzeć się wykreowanym przeze mnie treścią w metodzie 2D, 3D oraz animacji.
