Najlepszy Dyplom

biografia

Urodzona w 1996 roku w Tychach. Jest absolwentką jednolitych studiów magisterskich na kierunku Grafika ze specjalnością komunikacja wizualna i grafika artystyczna w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, Instytucie Sztuk Plastycznych w Cieszynie. Studia ukończyła na ocenę celującą (2020). Dyplom z projektowania graficznego zrealizowała pod kierunkiem dr hab. Stefana Lechwara oraz z grafiki artystycznej w pracowni druku wypukłego (linorytu) prowadzonej przez prof. dr hab. Joannę Piech-Kalarus.

Została laureatką wielu stypendiów naukowych i artystycznych w tym Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w roku akademickim 2019/2020 oraz czterokrotnie Rektora Uniwersytetu Śląskiego. Ponadto w 2019 roku została Wyróżniona przez JM Rektora UŚ za osiągnięcia artystyczne, naukowe oraz działalność na rzecz Uczelni. Została finalistką konkursu Studencki Nobel 2020 na najlepszego studenta w Polsce w kategorii Sztuka. W dorobku twórczym zakwalifikowała się do licznych konkursów artystycznych o zasięgu międzynarodowym i ogólnopolskim, w których otrzymała także szereg nagród i wyróżnień. Są to na przykład: Międzynarodowe Biennale na Małą Formę Graficzną w Rybniku (2017, 2019), Międzynarodowy Konkurs Małej Formy graficznej i Ekslibrisu Ostrów Wielkopolski (2016, 2019), Triennale Grafiki w Cieszynie (2017),  Międzynarodowe Biennale Plakatu Społeczno-Politycznego w Oświęcimiu (2020), Art of Packaging w Poznaniu (2019), International Student Poster Competition Include not Exclude w Macedonii (2019), wystawa That’s us Poland II w Meksyku (2018), Ogólnopolski Konkurs Fundacji Sztuki Współczesnej Paleta w Warszawie (2020).

Inspiruje ją ludzka sfera wewnętrzna i relacje człowieka ze światem, z naturą. Jej imperatywem twórczym jest więc wejście w głąb siebie i subiektywne uczucia: niezrozumienia, niesprawiedliwości i inne empiryczne doznania, które wyrażane są w rozmaitych formach ikonicznych. W swej twórczości przekracza więc granicę, w której dzieli się z innymi intymnymi cząstkami sobie – swoją autentyczną, emocjonalną i wręcz nostalgiczną twórczością.

autokomentarz

Cykl „Intymność” składa się z 30 prac wykonanych w działaniach eksperymentalnych. Grafiki zostały stworzone w kombinacji technik druku tradycyjnego oraz cyfrowego. Podłoże występuje w wielu rodzajach: są to kalki o gramaturze od 45 do 250 g oraz papiery graficzne do druku artystycznego. Autorka odwołuje się do koncepcji psychoanalitycznej człowieka – świadomości, myślenia, ego, struktury osobowości, kreowania tożsamości i postaw oraz wszelkich innych kognitywnych i empirycznych cech samostanowienia. W autorskiej koncepcji „ja” kwintesencją jest proces autokreacji. Przebieg tego procesu odbywa się w ciele, w jego przestrzeni, ruchu, materii, zmysłowości, a także w jego ranach, bliznach, niedoskonałościach, anomaliach. Poprzez przedstawienie ludzkiej, kobiecej natury praca stanowi wyjście z własnej strefy komfortu, jej przekroczenie. To transgresyjne ucieleśnienie wszelkich barier psychologicznych oraz ich próba pokonania i zrozumienia. Bardzo osobisty charakter pracy podkreśla tytułowa intymność. Ciało jest materialnym uzewnętrznieniem, a nawet zamknięciem naszej sfery duchowej. Inni ludzie odbierają drugich zmysłowo, oceniając i tworząc obraz danego człowieka na podstawie jego wizualnego przedstawienia. To jak odbierają nas inni jest więc bardzo subiektywne, a wręcz iluzyjne, szczególnie w porównaniu z rozbudowanym obszarem wewnętrznych myśli i przeżyć każdej jednostki ludzkiej,  czy też z uwagi na zakładane maski oraz przybierane formy osobowościowe. Wokół pojęcia Ja wyróżnia się wiele dualizmów – na przykład zakłada się, że tworzymy persony adoptując swoją tożsamość do społecznych wymagań, będąc jednocześnie prywatnym nośnikiem wewnętrznych przeżyć i doznań. Każdy człowiek posiada te integralne podziały, których rozwój jest procesem trwającym całe życie. W koncepcjach Carla Gustava Junga wyróżnia się introwertyczny i ekstrawertyczny wymiar ludzkiej osobowości. Introwertyka cechuje szczególna wrażliwość na bodźce zewnętrzne, jest dobrym obserwatorem, bliskie jest mu jego wnętrze, które stanowi dla niego ostoję. Przeciwny mu jest ekstrawertyk, którego przepływ energii skierowany jest od zewnątrz. Typy psychologiczne wskazują więc na swoistą hierarchiczność postaw wobec świata – dla autorki przedstawianych prac jako introwertyka ważniejszy jest stan wewnętrzny od bodźców z zewnątrz. Przedstawiane grafiki stanowią więc opowieść na temat poczucia tożsamości artystki i jej relacji z otaczającym światem zewnętrznym i tym osobistym, duchowym.