Anita Łęcka Pomiędzy-realno-stan

promotor: prof. dr hab. Andrzej Bobrowski
Uniwersytet Zielonogórski
Wydział Artystyczny

biografia

ur. w 1997 r.

dyplom w pracowni sitodruku, Wydział Artystyczny, Uniwersytet Zielonogórski. W mojej twórczości dominującymi technikami graficznymi są sitodruk oraz akwaforta.

Chętnie posługuje się mocnymi konturami, a także skondensowanymi kropkami i liniami w połączeniu z plamami o mocnym zabarwieniu. W swoich pracach realizuje projekty inspirowane głównie atmosferą snów i absurdem, który dotyczy pojawiających się  w nich sytuacji i postaci. Dużą uwagę przywiązuję do tworzenia między innymi interakcji.

Liczba wystaw indywidualnych – 4. Liczba wystaw zbiorowych – 4.

autokomentarz

Od dawna interesowało mnie zagadnienie poczucia odrealnienia. Chciałam stworzyć prace, będące zniekształconym odbiciem rzeczywistości, w którym wyczuwalne są podobieństwa do elementów autentycznego świata. W pierwszej kolejności fragmentaryzowałam przedmioty z mojego otoczenia oraz części ciała, które następnie ewoluowały w postaci, przypominające zwierzęta i ludzi. Następnie z przypadkowo zauważanym przeze mnie kształtom nadawałam zupełnie inne znaczenia. Ich zarysy traktowałam jako sugestię do ujawnienia ukrytej zawartości, która powstaje dopiero w momencie spontanicznego kreowania. Był to proces formowania się nowej płaszczyzny wizualnej, która wyłaniała się z nagłego impulsu. Pozwalałam, aby powstałe formy ewoluowały i nabierały nowego charakteru. Istotny dla jej wyjściowego wyglądu był pierwszy moment obserwacji, w którym każdy kolejny krok traktowałam jako nieodwracalną przemianę. Odkrycie przeze mnie techniki sitodruku wywołało we mnie potrzebę użycia intensywnych barw. Użyłam kolorystyki, która nawiązuje do natury, a także cielesności. Dążyłam do tego aby wszystkie przedstawienia zawierały w sobie element zaznaczający obecność człowieka. Każdy sitodruk przechodził etapy deformacji, aż do osiągnięcia momentu, w którym stawał się on wizualizacją bliską psychodelicznej wizji świata. Przedstawione obrazy wypełnione są imaginacjami, które przerysowują rzeczywistość. Realność i pozorność to przeciwstawne ze sobą zjawiska, które się w nich przeplatają.